Kahramanmaraş’ta 30 Hayat Kurtaran İtfaiye Ekibinin Müdürü O Anları Anlattı: “ekibim Sevinçlerini Kahramanmaraş’ta Enkazın Altında Bırakıp Döndü”

TUNAKAN YILDIRIM

Kahramanmaraş merkezli depremlerin alelacele peşi sıra kıran bölgesine giden Karabük Belediyesi İtfaiye ekibi, Karabük’e döndü. Grup müdürü Koray Korkut, “Karabük İtfaiyesi olarak sesini belirleme yazar, enkazın içine girip, kurtardığımız 10 vatandaş; gayrı itfaiye aracı teşkilatlarıyla evet birlikte sivil cemiyet kuruluşları ile ortaklaşa, toplamda 30 vatandaşımızı tığ gerileme altından çıkardık” dedi. Korkut, “Bu kol, ego inanıyorum, hep sevinçlerini Kahramanmaraş’ta enkazın altında bırakıp döndü. Gördükleri, şahit oldukları hikayeler hiç süssüz şeyler değildi” diye konuştu.

Kadro müdürü Koray Korkut liderliğinde Ahmet Günaydın, Ramazan Başpınar, Yaşar Özsoy, Muhammet Gülbağ ve Haşim Güneş’ten oluşan 6 kişilik Karabük Belediyesi itfaiye kontrol istirdat ekibi; depremin evvel anından itibaren hızlı benzeri şekilde sarsıntı bölgesine gitti. Kahramanmaraş’ta çökme arama kurtarma çalışmalarına katılan ekip 10 kişiyi özlük çabaları ile kurtardı. Toplamda 30 kişiyi bölgedeki farklı ekiplerle gelişigüzel kurtaran ve Kahramanmaraş’ta 13 aktarılma süreyle çalışmalara katılan itfaiyeciler Karabük’e döndü.

“BİZ DEPREMİN İLK SAATLERİNDE İTFAİYE MERKEZİMİZDE TOPLANDIK”

Karabük Belediyesi İtfaiye Müdürü Koray Korkut, bölgede yaşadıkları aktardı. Korkut, şunları söyledi:

“Depremin önceki saatlerinde itfaiye aracı merkezimizde toplandık. Oradan hızlı bire bir şekilde Ankara Etimesgut Askeri Havaalanına makul yola çıktık. Askeri havaalanından askeri kargo uçağı ile Adana İncirlik Albeni Üssü’ne tığ iniş yaptık. Oradan yollar göçüktü, bize öyle marifet geldi, oradaki tıpkı komutandan. Dediler kim, ‘yolda köprü yol göçmüş o yüzden otoban kapalı.’ Biz Andırın ilçesi üzerinden Maraş’a antre yaptık.

“30 KESIM VATANDAŞIMIZI BİZ DEPRESYON ALTINDAN ÇIKARDIK”

Maraş’a geçmiş giren ekiplerden tıpkı tanesiyiz. Orada Karabük İtfaiyesi girer girmez, biz orada tıpkısı enkazda lahzada çalışmaya başladık. İlk dönme o enkazdan 3 pare etkin vatandaşımızı çıkardık. Tabi o ara hava raporu güçlü yağmur, itici… Çok da uyuyamadık, esasen. Biz ertesi çağ kaldığımız yerden tekrardan istirdat çalışmalarına devam ettik.

Biz Karabük İtfaiyesi kendisine sesini tespit yazar, enkazın içine girip, kurtardığımız 10 şerha vatandaş. Diğer itfaiye teşkilatlarıyla evet birlikte sivil topluluk kuruluşları ile müştereken toplamda 30 kesim vatandaşımızı biz kriz altından çıkardık.

Depremin 13. gününde tığ hoşgörüsüz döndük. Tığ 13 çevrim Kahramanmaraş’ta durduk genelde 12 Gücük Ay İlçesinde merkezde yıkımın çok olduğu biz bölgede çalıştık. Trabzon Caddesi dedikleri caddede, Azerbaycan Bulvarı’nda, Valiliğin etrafındaki enkazlar birlikte oraya konuşlanmıştık. Ebrar sitesinde çalışmalarımız oldu. Ay Işığı Apartmanında çalışmalarımız oldu oralardan vatandaşlarımızı aldık. Görevimizi tamamlayıp köylü döndük.

“ORADA GÖRDÜKLERİMİZ BİR NORMAL İNSAN PSİKOLOJİSİNİ KALDIRABİLECEĞİ ŞEYLER DEĞİLDİ”

Bunların kâffesi dokunaklı hikayeler filhakika tığ oraya gittiğimizde gerçekten çokça zehir benzeri tabloyla karşılaştık. İnsanlar zehir durumdaydı. Enkazın dışından insanlar içerdeki yakınlarını bekliyorlardı. Enkazın ortamında kalanlar kurtarılmayı bekliyor hayatta olanlar. Daha ilk de ben depremlere müdahale ettim.

Çok elem aynı durumdaydı Maraş. Orada unutamadığım hep onu anlatırız Şevval bebeğe ulaştığımızda ben… İlk evvel orada Bayram Ayı’in babasının donmuş bedenine tığ ulaştık. O Bayram Ayı’e himaye olmuştu. Arkasındaydı Bayram Ayı bağımlı bunu görmüyordu. Çıkartırken elhak biz onu “ata’ diye figan ederken bulduk. Hani şöyle bir ihtisas karmaşası çocuğu bulduğumuza seviniyoruz enerjik çıkartacağımız için seviniyoruz. Amma ayrıksı taraftan babası arkasında ona siper ergin o şekilde can vermiş, annesini biraz metre ileriden, camit bedenini aldık. Ablasıydı anlaşılan cansız bedenine ulaştık. Yani öyle karmaşık duygularla tığ vurdumduymaz döndük. Hayatımız süresince unutamayacağımız benzeri güruh ajanda, bunların çoğu keskin hatırat biriktirdik.  Orada gördüklerimiz benzeri normal herif psikolojisini kaldırabileceği şeyler değildi.

“BU EKİP BEN İNANIYORUM, BÜTÜN SEVİNÇLERİNİ KAHRAMANMARAŞ’TA ENKAZIN ALTINDA BIRAKIP DÖNDÜ”

Siktirici baskı işlerdi. Hani bedeniyle bunun yükünü kaldırabilirsiniz zarif, enkazın altında yuttuğumuz tozlar bedii. Amma bu hikayeleri ego buradaki tek ekip arkadaşımın ömrü boyunca unutabileceğine inanmıyorum. Allah’tan duamız esasen milletimize hakeza nazik tıpkısı od yaşatmaz. Bu grup, ego inanıyorum, bütün sevinçlerini Kahramanmaraş’ta enkazın altında bırakıp döndü. Gördükleri, şahit oldukları hikayeler on paralık süssüz şeyler değildi. Zira âdem empati yapıyor, ayrımsız ata düşünün kendisi çıkma çocukları içerde, anneler çocuklardan ayrıcalı ama, içerden çocuk çıkartıyorsunuz annesi babası ebedî uyku etmiş, hep akrabaları orda duygusal vermiş, çokça zordu bizim için ruh bilimsel kendisine bizi haddinden fazla zorladı.

“1-2 SAATTE KURTARILACAK VATANDAŞLAR ÜSTELIK VARDIR AMMA 8-9 SAATTE KURTARILAN VATANDAŞLAR BIRLIKTE OLMUŞTUR”

Enkazın durumuna bakarak bizim çalıştığımız, kaçıncı katta, yani şöyle binanın göçme şekline bakarak, canip yatan var, dun çöken var. Bu canlının nerede kaldığı ile müntesip. Amma enkazın güzel içerisindeyse bizim oraya galeri açarak girmemiz gerekiyorsa zaman zaman elden bir insanın bacağını sıkıştığı yerden çıkartmak iki buçuk 3 saat sürüyor kaldı kim siz bunu tablaları delip seçme tablada ayrımsız kat dun iniyorsunuz ve enkazın içerisinde arada sırada sürünerek ilerlemeniz gerekiyor. 1-2 saatte kurtarılacak vatandaşlar üstelik vardır amma 8-9 saatte kurtarılan vatandaşlar birlikte olmuştur.”

Share: